 |
| தலைப்பைச் சேருங்கள் |
பேசிக்கொண்டிருக்கும் நான்
உனது சமீபத்தில் மட்டும்
என்றும் ஊமையாகிவிடுகிறேன்.
இரும்புத் துகள்களை
ஈர்த்துகொள்ளும் காந்தம்போல்
எனது வார்த்தைகள் அனைத்தையும்
மொத்தமாய் எடுத்துகொண்டு
செல்லப் புன்னகையுடன் கேட்கிறாய்
என்னிடம் மட்டும்
ஏன் பேசுவதே இல்லை என்று.
எப்படி சொல்வேன் உன்னிடம்
நான் பேசும் நிமிடங்கள் ஒவ்வொன்றிலும்
நீக்கமற நிறைந்திருப்பது
நீ மட்டும்தான் என்று.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக