கவிஞனுக்கு சமர்ப்பணம்

இரவென்றும் பகலென்றும்
பாராமல் உனக்காக
நான் காத்திருந்த
பொழுதுகள் எல்லாம்
வீணாகப் போனதாய்
யாரேனும் கூறினால்
அவர்களுக்கு நான்
பதில் சொல்வதில்லை,
கவிதை புத்தகத்தையே
வாசிக்க தருகிறேன்.
வாசித்து முடிக்கையிலும்
நேசித்த இதயத்தை
சுவாசித்து முடிக்கையிலும்
காதல் காதல் காதல்...
காதல் மட்டுமே
எல்லாம் எல்லாம்
கடந்து நிற்கும்.
இப்போது கேட்கிறேன்
வீணாகப் போனதா
காத்திருந்த பொழுதுகள் ??.
இல்லை இல்லை
காணமல் போனது
எங்கள் இதழ்
உதிர்த்த வார்த்தைகள்.
ஓ காதலனே
காதலாகிப் போனோம்
உன் கவிதைகளால்.
அவளுக்கான காத்திருப்புகள்
அனைத்துமே உன்
கவிதைக்கான விதைதான்.

நினைவலைகள்!

எல்லாம் மறந்துவிட்டது என்று நம்பும் வேளையில்
ஏதோ ஒரு ரூபத்தில் வரும் பதின்மத்தின் நினைவுகள்
மெதுவாய் நம்மை பழமைகளுக்கும் அமிழ்த்த,
விரியும் காட்சிகளில் சில
ஆரிய வடுவில் மழு வைத்து இடற
உணரும் வேதனையில் மனசு கணக்கிறது.
கண்களின் ஈரத்தை இமைகள் துடைக்கிறது.
மனசின் ரணத்தை காலம் கரைக்கிறது.
எல்லாம் கடந்து மீண்டெழும் பொழுதுகளில்
அவை மற்றுமொரு வேளையில்
வேறேதேனும் ரூபத்தில்
நம்மை பழமைகளுக்குள் இழுக்கும்.